Een tijdje geleden stelde ik een vraag aan het Universum: “Zou de reguliere media een bijdrage kunnen zijn aan het verspreiden van mijn boodschap? En zo ja, hoe?”

Ik heb de reguliere media altijd een beetje op afstand gehouden omdat ik niet zeker wist of mijn Geld is Liefde boodschap goed begrepen zou worden en of het wel paste in de reguliere media. En omdat ik ook gewoon super lekker groei zonder de aandacht van reguliere media.
Maar ik was nieuwsgierig en slingerde de vraag het Universum in.

Nou ja, laten we zeggen: Vraag en het wordt gegeven.

Een paar dagen later vond ik een mail in mijn mailbox van een journalist.
Hij mailde me dat hij een essay wilde schrijven over jonge vrouwen met een spirituele boodschap. Hij had vorig jaar in de happinez een artikel gelezen over zogenoemde ‘girl-goeroes’ wat zijn aandacht had getrokken.
Hij kwam mij al googlend tegen en wilde me graag interviewen en dan specifiek over het onderwerp geld en spiritualiteit. Hij gaf aan dat hij dat bij veel vloggende spirituele vrouwen tegenkomt en specifiek bij mij.
Hij gaf aan dat hij journalist is op het gebied van religie en spiritualiteit en dat hij graag een afspraak met me wilde maken.
Hij had zijn telefoonnummer achtergelaten onder zijn mail.
Zijn mail klonk vriendelijk en ik googelde zijn naam en het artikel in de happinez.
Het artikel was positief en fun.
Ik zag dat hij een boek had geschreven met een interessante titel die me erg aansprak. Dus ik gaf hem een belletje.

Hij was super aardig aan de telefoon.
Hij vertelde me dat hij heel erg geïnteresseerd was in dit onderwerp en dat hij eigenlijk interesse had in alles wat zweverig was.

Ik interpreteerde dat als iets positiefs.
Dit is altijd al een dingetje geweest en vroeger bracht me dat vaak in de problemen: Ik zie altijd het goede van mensen. Dus ik deed de aanname dat dit een positief artikel zou worden.
Ik was aangenaam verrast en ook opgetogen omdat ik helemaal niet had verwacht dat het blad waar het in zou verschijnen zo open stond voor dit soort dingen.
Ik dacht: “Wow, er is kennelijk een hele wereld die hier voor open staat waar ik nog geen weet van heb.”

Ik maakte dus een afspraak met de journalist en een week later zou hij bij me komen voor het interview.
We maakten een praatje vooraf en ook dat was gezellig. Echter zodra we gingen zitten veranderde zijn hele energie.
Opeens was hij kritische journalist meneer.
Het bleek dat hij net zo veel aannames had over mij als ik over hem.
Hij had een notitie blokje bij zich waarin hij een verzameling op had geschreven van mijn meest pittige uitspraken die hij her en der uit blogs had geplukt.

Onder meer stond er in het boekje:

“Het hele fucking Universum is er om mij te dienen.” (Wat overig de titel van het interview is geworden. Representeert heel mooi de kern van mijn boodschap, maar niet heus.)

En nog wat andere van mijn pittige uitspraken die, zonder context, best wat raar kunnen overkomen bij mensen.
Ik kreeg een naar gevoel tijdens het interview.
Het werd me langzaam maar zeker duidelijk door de vragen die hij stelde dat hij er helemaal niet net zo over dacht als ik.
Ik kan natuurlijk niet zijn gedachten lezen en ik heb het gesprek zelf (helaas) ook niet opgenomen dus ik kan niet woordelijk herhalen wat hij zei.
Hij suggereerde in ieder geval heel vaak dat het mij alleen om het geld zou gaan en dat ik mijn klanten alleen maar leer om rijk te worden en veel geld te verdienen.
Hij gaf ook aan dat hij zichzelf nooit zorgen had gemaakt om het geld. Hij zei dat het geld er gewoon altijd was.
Ik probeerde hem uit te leggen dat dat voor mijn klanten vaak niet het geval was en voor mijzelf ook niet. Dat het voor ons vaak juist een gevecht is (geweest) om onze passie te leven en er geld mee te verdienen. Maar dat leek hij niet echt te begrijpen omdat geld voor hem gewoon nooit een probleem was geweest. Ik vertelde hem dat dat juist precies is wat ik mijn klanten ook probeer te leren.
Ik heb zo veel mogelijk mijn best gedaan om me niet te verdedigen maar toch voelde ik mijn weerstand groeien tijdens het gesprek.

Achteraf denk ik: Ik had het gesprek na een paar minuten al moeten stoppen en moeten aangeven hoe ik me voelde en even wat beter moeten doorvragen over de insteek van het artikel, maar ik was zo van mijn apropos dat ik daar niet aan dacht.
Ik voelde me echt overrompeld en was in de war omdat ik dacht dat het een fun artikel zou worden over een toffe ontwikkelingen over vrouwen die in hun kracht staan en mooie dingen in de wereld zetten.
EN dit was ook de eerste keer dat ik me liet interviewen, dus ik heb er niet heel veel ervaring mee.
EN ik ging er ook gewoon van uit dat we er een goed gesprek over konden hebben en ik nam nog steeds aan dat hij het beste met mij voor had.
Dus helaas heb ik dat niet gedaan. Een les voor de volgende keer.

Toen hij weg was, ervaarde ik een heel naar gevoel.
Eigenlijk had ik het gesprek gewoon als heel zwaar ondervonden.
Ik deed het innerlijke werk, zoals ik dat altijd doe en zoals ik dat ook aan mijn klanten leer.
Ik onderzocht mijn eigen overtuigingen en weerstanden en heb zo veel mogelijk geshift.

Mijn grootste inzicht daarvan kwam van mijn lieve dochter van 8.
Ik vertelde haar over de situatie. Dat ik een gesprek had gehad en dat ik me er naar over voelde. Ik vroeg haar: “Wat denk je dat mama moet doen?”
En ik kan niet precies herhalen wat ze er over zei maar er kwam in ieder geval een scheldwoord en een middelvinger aan te pas.
En dat gaf me ZO’N groot inzicht. Ik dacht. Fuck. Ik laat het ook maar gewoon allemaal over me heen komen. Het is duidelijk iemand die niet het beste met me voor heeft. Als hij me van te voren de intentie van het artikel duidelijk had gemaakt had ik er natuurlijk nooit aan mee gewerkt en dat weet hij ook donders goed.
Daarom gebruikte hij woorden als “interessant” om mij de indruk te geven dat het een positief artikel zou worden. Want ik interpreteer interessant op een hele andere manier.
En dan kan ik nog ZO hard geloven in de goedheid van mensen maar dat is gewoon niet ok.

En de volgende dag besprak ik het ook op de VIP dag die ik had met Fred Dodson.
Hij vertelde dat dat ook precies de reden was dat hij eigenlijk bijna nooit meewerkt aan artikelen in de reguliere media, omdat het best moeilijk is om een interviewer te vinden die objectief is en een artikel kan schrijven die echt de energie van jou en je boodschap tot zijn recht kan laten komen.
Hij zei: op ieder gebied zijn mensen te vinden waar je WEL mee resoneert, het is gewoon echt zaak om je af te stemmen op DIE mensen en de andere mensen los te laten.

Ik besloot dus naar aanleiding van wat hij tegen me had gezegd en Amy haar gouden advies de interviewer een mail te sturen dat ik een naar gevoel had overgehouden aan het interview. Ik stelde wat aanvullende vragen over de nuance en toonzetting van het artikel en de conclusie en liet hem weten dat ik dat graag wilde weten zodat ik kon besluiten of dit iets is waar ik in verder wil gaan ja of nee.
Ik liet hem weten dat ik het idee had dat hij erg kritisch was over mijn boodschap en waar ik mee bezig ben. En dat ik me in die zin bijna niet kon voorstellen dat daar een positief artikel uit naar voren zou komen.
Ik mailde hem dat ik niet de persoon ben die er een goed gevoel van krijgt om meegenomen te worden in een artikel wat bedoeld is om een “discussie” op gang te brengen of om kritisch naar ontwikkelingen te kijken of iets langs die lijn.

Hij antwoordde dat hij het een interessante ontmoeting vond en dat hij het artikel eerdaags naar me toe zou sturen.
En weer was ik in de war door het woord “Interessant.”
Ik dacht weer: Nou ja, misschien heb ik het toch verkeerd geïnterpreteerd. Dat ik me zo voelde betekent natuurlijk niet dat hij dit ook zo ervaren heeft.

WEER negeerde ik mijn gevoel.
Mijn ZIELS intuitie.
WEER haalde ik mezelf over dat mensen van nature goed zijn en dat ik gewoon moet vertrouwen.

Vanmorgen heb ik het artikel ontvangen.
Het was niet positief.
Het was verschrikkelijk suggestief en totaal geen goede afspiegeling van de energie die ik in de wereld wil zetten OF de Geld is Liefde energie.

En niet alleen is het suggestief maar ook nog eens onverantwoordelijk. Wat hij feitelijk heeft gedaan is mijn “gevorderde boodschap” gepakt en die gaat hij delen met mensen die misschien nog nooit van deze materie gehoord hebben.
En voor sommige dingen is echt wat meer uitleg en context nodig.

Ik heb hem weer gemailt met mijn gedachten en feedback.
Hij heeft wat dingen aangepast (wat zinnen die hij wat had verdraaid en dingen die ik niet letterlijk heb gezegd) maar me vervolgens laten weten dat hij het toch gaat laten plaatsen, ook al sta ik er niet achter en heb ik aangegeven dat ik me wil terugtrekken.

Dus dat is de situatie nu. En ik zal je zeggen dat ik er ongelooflijk veel van heb geleerd zoals:

Volgende keer als ik een verzoek krijg voor een interview zal ik beter onderzoek doen naar de interviewer en het soort artikelen dat ze al hebben geschreven.
En als ik dit schrijf denk ik: Nee, dat is niet eens wat ik wil.
Ik wil gewoon NOG beter afstemmen op de juiste mensen en nog beter mijn gevoel vertrouwen. Ik voelde in het interview in de eerste 5 minuten al welke kant het op ging en ik mag echt ophouden met twijfelen aan mezelf als ik dat voel.
Ik ben ZO bang om mensen te kwetsen en af te wijzen dat ik nu mezelf kwets.
En dat is niet ok.
Volgende keer ga ik niet aan mezelf twijfelen. Dat hoeft echt niet meer, want kennelijk heeft mijn gevoel het gewoon altijd bij het rechte eind als het gaat om de intenties van mensen.

EN als een uitnodiging om te vertrouwen op wat ik leer aan anderen en waar ik zelf ook in geloof: dat alles wat je meemaakt een bijdrage is voor je groei en het vervullen van je zielsmissie.
Dat ook dit me nog meer naar mijn afstemming helpt.
Het brengt me dichter bij mijn ideale klant en het leert me nog beter dat ik alleen maar hell yes mensen in mijn leven aan wil trekken. Mensen van wie ik een goed gevoel krijg en die een goed gevoel krijgen van mij.
En mensen zeggen wel eens dat er niet zoiets bestaat als negatieve pers, dus dan kan ik dat mooi gaan ervaren nu 🙂

En het nodigt me ook uit om mijn boodschap en mijn visie over geld nog beter onder de loep te nemen.
Ik ben mezelf zo hard aan het verdedigen als het gaat om dat geld stuk. Ik wil zo graag dat mensen weten dat het niet om het geld gaat. Maar toen zei Fred tegen me: “Maar wat als het wel om het geld gaat? Wat maakt dat eigenlijk uit?”
En ik voelde inderdaad dat daar nog een hoop weerstand zit.
Ja, want wat als het om het geld gaat? En wat nu als mijn klanten automatisch weten wat dat betekent en dat geld niets verandert aan wie je in de kern bent? Want als geld liefde is, waarom zou het er dan niet over mogen gaan? Waarom moet het iets zijn waar we met zijn allen voor wegrennen of waar we ons nog steeds voor verdedigen?
En dat is precies wat er mis is: mensen zijn het contact verloren met liefde. Ze zitten in hun hoofd en niet in hun hart en zodra dat contact weer is hersteld, kan het geld ook weer gaan stromen.
Dat is dus een hele mooie vraag om over na te denken en om nog wat weerstanden over uit de weg te ruimen.

Als ik dit soort dingen meemaak die behoorlijk wat shit omhoog brengen, dan ben ik des te dankbaar dat ik mijn team, mijn coaches en mijn lieve klanten heb die achter me staan en die me snappen.
En dat is waar ik het aan het einde van de dag voor doe.
En ik mag er op vertrouwen dat die mensen me altijd kunnen vinden, wat andere mensen ook over me zeggen, denken of schrijven.
EN ik mag onthouden dat ik me ECHT niet ga laten tegenhouden door zure mensen die zure dingen over anderen willen schrijven.
Ik merkte dat ik mijn energetische deuren dicht had gedaan omdat ik me ZO teleurgesteld en gekwetst voelde en daarna dacht ik: OMG, dan geef ik hem dus precies wat hij wil: de kracht om invloed te hebben op wat ik doe in de wereld. En dat heeft hij dus niet.
Niemand heeft dat.
Ik ben er voor mezelf en mijn klanten en alle mensen die wel open staan voor wat er door me heen gaat komen en niet voor mensen die me toch niet snappen.

De interviewer gaf in zijn laatste mail aan dat hij het jammer vond dat ik niet tevreden was, maar dat het artikel volgens hem “een aardige samenvatting is van het wereldbeeld van een geld-goeroe.” (Hoewel ik even benadruk dat ik mezelf nooit zo heb genoemd.)
En ja, dat is zeker zo. Het artikel geeft heel goed weer hoe de meeste mensen op dit moment nog naar geld kijken. Dat is wat de meeste van mijn klanten tegenhoudt om geld te verdienen met hun passie.
Ze ondervinden ook de kritiek en de oordelen van dit soort artikelen en dit “wereldbeeld.”
En ik kan alleen maar doorgaan met mijn missie om mijn geweldige en getalenteerde klanten te bevrijden van die oordelen zodat ze gewoon doorgaan met hun talenten en giften in de wereld zetten op een manier die goed voelt en dat ze daar gewoon hun geld mee kunnen verdienen.

Maar wat misschien nog een van de ergste dingen is aan het hele artikel en wat mij zelf in de eerste instantie niet eens was opgevallen, maar waar ik door een aantal mensen op gewezen werd (grappig genoeg voornamelijk mannen) is de denigrerende toon naar vrouwen toe.
Ik moet er bij zeggen dat ik het artikel niet in zijn geheel heb gelezen, alleen het interview dat hij met mij heeft gedaan, dus wie weet verrast het gehele artikel me nog in positieve zin (je ziet het: ik blijf toch hoop houden haha) maar ik vrees van niet.

En dan zijn er wat vragen die bij me omhoog komen zoals:
Is het ok om het woord “girl-goeroes” te gebruiken voor succesvolle vrouwen die een missie in de wereld neerzetten en aan een serieus bedrijf bouwen?
Zouden er ook dit soort artikelen geschreven worden over mannen en zouden dan dezelfde woorden worden gebruikt?
Wat zegt het over een “opinieblad voor mannen” dat ze niet gewoon respect kunnen hebben voor vrouwen die een mooie business opbouwen die ook nog eens een bijdrage levert aan andere mensen?

Het zijn geen vragen waar ik 123 een antwoord op heb.
En ik hou me over het algemeen ook niet zo heel erg bezig met de ongelijkheid die er nog is omdat ik geloof dat ik daarin mijn eigen werkelijkheid creëer, maar ik weet wel dat het een “hot topic” is dat vrouwen nog steeds minder verdienen en als minder worden gewaardeerd dan hun mannelijke collega’s.
Dus in dat kader is dit dan een interessante kijk op de zaken.
De interviewer had ook verwezen in het artikel naar mijn vrouwelijke clientèle. Ik wees hem er op dat ik niet alleen vrouwen help, maar dat er steeds meer mannen mijn content volgen en ik vroeg hem om dat er uit te halen. Hij heeft de zin vervolgens aangepast naar: “overwegend vrouwelijke clientèle.”
WAAROM is dat belangrijk?
Waarom moet dat er in?
Alsof alleen vrouwen zo dom zijn om mee te gaan in een bepaald “goeroe” gebeuren?
Wat dit totaal niet is, laten we daarin duidelijk zijn. Ik zie mijn klanten als slimme, zelfstandige, vooruitstrevende en krachtige creators die heel goed in staat zijn om zelf beslissingen te nemen en te zien wat wel en niet goed voor ze is.
En in die zin mag ik er ook gewoon op vertrouwen dat de mensen die echt met me resoneren dwars door de toonzetting van dit artikel heen gaan kijken en alleen maar de energie van de schrijver zien en niet de intentie die ik heb voor wat ik in de wereld wil zetten.
En er zullen mensen zijn die met zijn energie meegaan en dat is ook ok. Zoals deze mooie quote van Frank Kern die ik vandaag las, ook duidelijk maakt:

“I just let be people be wrong about me.”

En zoals de interviewer ook in zijn mail aan me liet weten: “Wat betreft ‘de energie’ van het artikel kan ik niks veranderen. Ik heb vanuit mijn kijk op de wereld de vragen gesteld en het artikel geschreven, niet vanuit de jouwe. Zo gaat dat bij zo’n interview.”

Kennelijk ja. Het HOEFT niet zo te zijn, maar dat is uiteraard een persoonlijke keuze van hem. En dan mag ik er vervolgens dus voor kiezen om er deze blog over te schrijven en misschien nog veel meer als dat is wat er voor nodig is om hier iets anders in te kunnen kiezen voor mij en mijn klanten.

Ik schrijf er nu dus deze blog over en dan zet ik een punt achter dit hele gedoe (voorlopig dan, ik moet even kijken wat er gebeurt als het daadwerkelijk geplaatst wordt) en laat ik het los en dan ga ik weer lekker verder met waar ik hiervoor mee bezig was: connecten met toffe mensen die het nodig hebben om deze boodschap te horen omdat het hen verder helpt.
Het is gewoon zonde van mijn tijd om me hier nog langer druk over te maken.
Er zijn altijd mensen die me niet zullen begrijpen.
Ik heb het al heel vaak meegemaakt als ik negatieve reacties kreeg op mijn blogs of e-mails en dat vond ik in het begin ook super moeilijk maar ik heb altijd een manier gevonden om er mee te dealen en die ga ik nu ook weer vinden.

Ik zie dit maar als een uitnodiging om me er aan te herinneren wat ECHT belangrijk is: liefde en aandacht geven aan mijn ideale klanten en gewoon dag voor dag doorgaan met waar ik me toe geroepen voel en iets moois in de wereld brengen.

En daar komt het aan het einde van de dag allemaal op neer en dat is het enige wat echt belangrijk is voor mij en mijn team.

Ik ben super nieuwsgierig naar jouw gedachten en ervaringen met media en oordelen die mensen hebben over wat je doet. Laat het me HIER op facebook weten in de comments!

Liefs,

Maartje