Weet je wel dat jij jouw leven precies zo kan creëren zoals jij het wilt
Maar denk je er wel eens over na wat JIJ echt wilt?
En dan denk je vast “Ja, tuurlijk denk ik daar wel eens over na.” Maar denk je er ook wel eens ECHT over na?
En dan zonder rekening te houden met wat andere mensen doen en wat “normaal” en “gewoon” is?
Kun je voorbij gaan aan alles wat je als normaal hebt aangenomen? Wat je is geleerd door je ouders, door school, door de maatschappij en door iedereen die een stempel heeft gedrukt op jouw leven?
Durf je dat los te laten om diep in je ziel te duiken en jezelf af te vragen wat jij echt belangrijk vindt voor JOU?
Voor JOUW geluk?
Voor JOUW welzijn?
Voor JOUW creatiekracht?
Er zijn ZO veel mensen die hun beslissingen nemen vanuit tekort en angst. En de vraag is of dat ook voor jou werkt. Waarschijnlijk niet. Anders had je mij niet gevolgd.
Maar zeg eens eerlijk: waar hou jij jezelf nog in?
Wat wil je en waar verlang je naar en waar zeg je nee tegen jezelf?
Welke kanten van jezelf verstop je en waarom?
En waarom zeg je nee? Waarom maak je jezelf kleiner?
Omdat je bang bent?
Dat het geld er op een dag niet meer zal zijn?
Dat je anders onverantwoordelijk bent?
Dat je zuinig moet zijn en moet sparen? Voor als je op een dag niets meer hebt? Voor een “hongerige dag?”
Omdat je denkt dat het nu eenmaal niet “hoort?”
Wat de reden ook is, het komt meestal op hetzelfde neer: Je bent bang voor het oordeel van mensen.
Je bent bang dat mensen je niet begrijpen.
Je bent bang dat ze TOCH gelijk hebben en dat, als op een dag alles als een kaartenhuis in elkaar stort, dat ze zeggen: “Ik zei het toch.”
Had nu maar rustiger aan gedaan.
Had nu maar niet zo veel gedaan.
Had nu maar zuiniger gedaan.
Had maar geluisterd.
Was maar nooit gestopt met dat ene ding.
Had maar nooit die keuze gemaakt.
Maar weet je wat?
Fuck dat!
Wat is er voor nodig dat je nu eens ECHT op jezelf kan gaan vertrouwen
Dat je er nu eens ECHT op gaat vertrouwen dat je verlangens ECHT zijn en dat ze voorbestemd zijn om werkelijkheid te worden?
Dat je nu eens ECHT naar je innerlijke stem leert luisteren? Want jij en ik weten allebei dat die altijd de waarheid spreekt! Andere mensen zijn NIET je innerlijke stem. JIJ alleen kan horen wat die innerlijke stem je te zeggen hebt!
Wanneer geef je jezelf nu eindelijk eens complete en volledige toestemming om jezelf te zijn?
En doe dat vervolgens iedere dag. Dag in, dag uit.
Ik heb dat zelf ook weer gedaan vandaag.
Ik zit op dit moment in het vliegtuig en ik was aan het kijken naar een documentaire over een super jonge, Noorse schaakspeler. Hij was zo goed en zo gedreven, dat hij op een super jonge leeftijd wereldkampioen werd. Nou ja, misschien kennen heel veel mensen hem, maar ik volg niet zo veel van wat er op het nieuws en in de kranten gedeeld wordt, dus ik kende hem niet.
Maar het was een MEGA inspirerende documentaire.
Ik word altijd emotioneel als ik documentaires en films zie waarin mensen tot het gaatje gaan voor waar ze in geloven en wat ze willen bereiken. Of dat nu met schaken, dansen, drummen, sporten of wat dan ook is.
Want ik heb die drive ook.
En heel vaak laat ik mezelf afremmen.
Het grootste deel van mijn leven heb ik voor 100% geloofd in de leugens die mensen me hebben verteld.
Dat ik een “normale” opleiding moest volgen omdat er geen droog brood te verdienen viel met een creatief beroep.
Dat ik “normaal” moest doen. Dat ik me aan moest passen en dat ik mezelf moest gedragen om “erbij te horen” en het stempel van goedkeuring te krijgen.
Maar weet je wat? Hoe hard ik ook mijn best deed, ik hoorde er nooit bij. Mensen begrepen me niet. Ze maakten misbruik van mijn naïviteit. Ik hoorde nergens thuis want ik was NIET MEZELF.
Ik probeerde er koste wat kost bij te horen, maar hoe is dat in Godsnaam mogelijk als je denkt dat je daarvoor iemand anders moet zijn dan wie je werkelijk bent?
Nu is dat ZO logisch voor me, maar toen was dat totaal niet logisch. Toen had ik geen idee.
Ik had geen idee wie ik was.
Ik had geen idee wat ik wilde.
Ik had alleen vage verlangens en vermoedens.
Ik kreeg vandaag nog een mail van iemand die vertelde: Ik wil wel meedoen aan Afstemmen & Actie, maar ik heb geen idee wat ik wil, dus daar moet ik eerst achter zien te komen.
En dat herken ik compleet en volledig.
Ik was er ook ALTIJD mee bezig met wat ik nu werkelijk wilde. Ik had de meest wilde plannen. Iedere week had ik een nieuw idee voor een bedrijf of een boek. Maar ik bracht niets tot uitvoer en ik maakte niets af.
Ik zei altijd tegen mezelf: “Als ik er maar achter komt wat ik ECHT wil, dan komt het goed.”
Maar het kwam niet.
En weet je waarom? Omdat ik helemaal niet af was gestemd op succes, overvloed of mega creaties.
Ik was afgestemd op:
Ik kan het niet.
Ik ben niet goed genoeg.
Ik weet niet wat ik wil.
Dit gaat nooit lukken.
En ga zo maar door.
En op een dag was ik het zat! Op een dag was ik het zat om dromen te hebben die nooit uit zouden komen.
Ik was het zat om idee na idee te hebben en nergens ECHT mee te beginnen.
En toen deed ik het enige dat ik kon bedenken.
Ik startte met iets dat ik ieder moment weer kon opgeven. Iets waar ik niet aan vast zat omdat ik mezelf gewoon niet kon vertrouwen. Ik maakte immers nooit iets af.
Ik was gestopt met een heleboel opleidingen. Ik werd overal na een paar maanden, of hooguit een paar jaar ontslagen, of ik nam zelf ontslag, of ik viel uit om wat voor reden dan ook.
Dus wat deed ik?
Ik startte een blog.
En ik was mega trots op mezelf dat ik eindelijk iets had gedaan. Al werd mijn blog in het begin door bijna niemand gelezen.
En ik BLEEF het spoor van broodkruimeltjes volgen.
Ik BLEEF keer op keer de eerstvolgende logische stap nemen.
EN ik leerde om af te stemmen, soms echt hardcore af te stemmen.
En iedere dag kom ik dichter bij mezelf.
Iedere dag leer ik meer en meer wie IK echt ben.
En dat is precies waarom films over mensen die hun ECHT iets willen bereiken me zo emotioneren.
Ik herken mezelf er namelijk enorm in.
Ik voel me namelijk ook vaak zo.
Maar dan niet met sport, muziek, dans of wat dan ook maar met MIJ creëren.
Met het creëren van mijn leven en mijn business en alles wat er door mij heen wil ontstaan.
Er is een mooie quote. Ik weet niet meer precies van wie en hoe hij precies gaat, maar zoiets:
Dat je jezelf moet pushen totdat je je gedreven voelt door iets dat groter is dan jijzelf.
Dat is precies wat ik ervaar.
Ik heb mezelf ECHT vaak moeten pushen (en dat doe ik nog wel eens)
Maar over het algemeen voel ik me gedreven door een kracht die groter is dan ikzelf.
En ik merk nog steeds dat de meeste mensen dat niet begrijpen.
En het is goed bedoeld, ik weet het. De adviezen, de waarschuwingen, ze zijn goed bedoeld.
Maar het is niet waar IK voor wil kiezen.
Ik ben er veel over na aan het denken deze week, over hoe gedreven ik ben en of dat “normaal” is.
Hoe vaak ik wel niet heb gehoord dat ik ook vooral uit moet rusten op vakantie en vrij moet nemen.
En steeds meer en meer kom ik tot de conclusie: Ik WIL geen vrij nemen.
Tuurlijk neem ik heus wel een paar uur hier en daar om toffe dingen te doen.
Ga ik ook zwemmen en een paar uur onder een palmboom liggen, lekker uit eten en uren winkelen.
Maar ik wil niet niets doen. Ik wil me niet verplicht voelen om “vrij” te nemen omdat dat nu eenmaal is wat mensen doen.
Voor mij werkt het niet. Om een aantal redenen.
Omdat ik ZO fucking lang heb gewacht om EINDELIJK grootsheid te creëren. En nu ik het heb, voelt het HEERLIJK en GODDELIJK en ik wil het gewoon niet meer kwijt.
Ik ben verslaafd aan creatie.
Ik ben verslaafd aan afstemmen.
En weet je wat? Ik durf dat bijna niet eens te schrijven omdat er ECHT weinig mensen zijn die het echt snappen.
Ze denken dat het niet gezond is. Ze zijn bang voor de push.
Maar ik HOU er van.
Ik heb eindelijk het gevoel dat ik leef.
Ik heb EINDELIJK het gevoel dat ik ECHT leef.
En misschien gaat het ooit weer minder goed.
Misschien raak ik ooit alles kwijt.
Misschien raak ik ooit “opgebrand.”
Misschien moet ik ooit mijn huis uit omdat ik het niet meer kan betalen, kunnen we geen dure vakanties meer boeken en kan ik geen A Klasse VIP events meer organiseren, zoals mijn Geld is Liefde Event op 13 oktober.
Maar weet je wat?
Dan heb ik in ieder geval geleefd.
Dan ben ik helemaal IK geweest.
Dan heb ik iedere dag alles uit het leven gehaald wat er in zat.
Dan heb ik genoten.
Dan heb ik gevoeld.
Dan heb ik het BLOED DOOR MIJN LIJF VOELEN STROMEN.
En geloof me: ik geniet hier ECHT van.
Ik geniet er van om heel veel te creëren.
Ik geniet er van om verder te gaan dan andere mensen.
Ik geniet er van om mezelf te pushen en achteraf trots te zijn op wat ik heb bereikt en dat ik het in ieder geval GEDAAN heb.
Geen zijlijn meer voor mij.
Geen “rustig aan” meer voor mij.
Als ik crash en burn, dan crash en burn ik.
Als ik alles kwijt raak, dan raak ik alles kwijt.
I don’t give a flying fuck.
Want ik vertrouw er op dat er daarna iets komt wat NOG beter is.
EN ik weet dat het niet om het geld, de vakanties of de villa gaat.
Het gaat er om dat ik altijd en altijd kan creëren. Ik kan altijd tijd doorbrengen met de mensen van wie ik hou. Ik kan altijd connecten met mensen.
En DAAR draait het ECHT om.
En juist de bereidheid om altijd alles kwijt te raken, brengt me ALLES.
En sommige mensen vinden het onverantwoordelijk, maar ik vind het HEERLIJK. En ik zou niets lievers meer willen!
Dus ….. lieve co-creator. Wat zijn de dingen die JIJ echt wilt?
Hoe wil JIJ in het leven staan?
Wat zijn JOUW belangrijkste waardes?
Hoe wil JIJ jezelf in de wereld zetten?
En kun je jezelf toestemming geven om daar ongegeneerd op af te stemmen?
En om de komende maanden de geïnspireerde acties te nemen die je verder gaan helpen?
En een allerlaatste uitnodiging om mee te doen aan het 30 dagen durende programma: Afstemmen & Actie. Ik ben nu op reis (en NEE, zoals eerder aangegeven, ik ben gewoon ontzettend, ontzettend gepassioneerd in wat ik doe, wat ik wil bereiken en hoe ik de wereld wil dienen.) DAAROM neem ik geen “vrij” zoals in “normale mensen – wereld.” Ik zie het zo: ik heb een leven gecreëerd waarin ik geen vakantie nodig heb om bij te komen omdat ik altijd vakantie kan nemen en altijd complete vrijheid heb.
Er is een tijdsverschil van 9 uur tussen hier en Nederland. Dus ik stel het in dat je deze blog ziet in de ochtend. En tegen de tijd dat ik ga slapen en straks wakker wordt, is het ergens in de middag bij jullie. En dan ga ik de webshop officieel sluiten en is aanmelden voor Afstemmen & Actie NIET meer mogelijk.
HIER kun je alles lezen over het programma.
Het is zeker een aanrader om je aan te melden als jij iets van jezelf herkent in dit verhaal, want dan gaat het je zeker weten heel veel inspiratie en inzichten geven EN als je die ook nog eens implementeert OOK nog eens heel veel resultaten en shifts.
Tot snel lieve co-creator.