De waarheid? Het grootste deel van mijn leven heb ik oordeel na oordeel gehad over wie ik was, over wat ik wilde en over de acties die ik nam.

En ja, dat doe ik dus nog steeds met zeer grote regelmaat. Maar gelukkig zijn daar wat dingen in verandert en dat wil ik dolgraag met jou delen in deze blog.

Waarom? Omdat de kans groot is dat jij ook het gevoel hebt dat je fucked up bent.
Omdat jij ook allerlei verlangens hebt.
Omdat creatie ook aan jouw voordeur klopt om allerlei dingen door jou heen te laten ontstaan.
EN omdat je waarschijnlijk, net als ik het grootste deel van je leven, in de veronderstelling was dat je die verlangens en creaties pas kon manifesteren als je…

Goed genoeg zou zijn.
In balans zou zijn.
EINDELIJK eens weten wat je nu ECHT wil met je leven.
Eindelijk eens een beslissing neemt over x of y.
Eindelijk eens de keuzes zou gaan maken waarvan je dag in, dag uit vertelt dat ze WEL voor je werken.
Eindelijk eens “verstandig” gaat worden.
Eindelijk eens “volwassen” gaat worden.
Eindelijk eens ECHT voor jezelf gaat kiezen.

EN GA ZO MAAR DOOR!

En dan ben je aan het wachten en wachten en wachten totdat dat moment komt.
Totdat je “HET” doorhebt.
DAN kun je pas ECHT gaan leven.

En in de tussentijd blijf je voor een groot deel in hetzelfde kringetje ronddraaien.
Willen, wensen, verlangen, dromen, hopen en misschien heel soms piepkleine zaadjes planten.
Maar er shift niets wezenlijks.
Je dromen voelen nog steeds ver weg.
Maar toch. Aan de andere kant ook ZO dicht bij. Alsof je het kan ruiken en kan proeven. Alsof ze aan de andere kant van de heuvel op je aan het wachten zijn, maar je kan ze NET niet zien.

En dan richt je je aandacht maar weer op dat hele rijtje dat ik hierboven heb genoemd.
Want daar zal vast het antwoord liggen.
Je stelt jezelf de vraag welke ACTIE je kan nemen om eindelijk eens al je shit voor eens en voor altijd achter je kan laten zodat “HET” eindelijk kan gebeuren voor je.

En wat ik hier met je ga delen, heb ik al vaker gedeeld. Ik heb het al onvoorstelbaar vaak tegen mezelf gezegd. En TOCH moest ik het gisteren weer horen en WEER tegen mezelf vertellen.

It ain’t going to happen.

Er IS geen gouden pil.
Er IS geen magisch antwoord.
Er IS geen perfecte jij.

We are all just fucked up.
We are all just one big fat mess.

En weet je wat mega bevrijdend is? Om dat er gewoon te laten zijn.
Om gewoon tegen jezelf te vertellen: “OMG dit is wie ik BEN.”

Ik was zo toen ik opgroeide.
Ik was zo toen ik een tiener was.
Ik was zo toen ik begin 20 was.
Ik was zo toen ik in de horeca werkte en nog in loondienst was.
Ik was zo toen ik begin 30 was.
En nu ben ik NOG STEEDS ZO.

Al die dingen waar ik mezelf al mijn hele leven voor veroordeel. Die waren er toen en die zijn er nu nog steeds.
Mensen veranderen namelijk gewoon niet zo snel.
Oh, ja, mensen KUNNEN veranderen. Mijn hele leven is anders dan 10 jaar geleden.
Ik heb een succesvol bedrijf.
Ik verdien super veel geld.
Ik woon in een fucking villa.
Ik verzamel steeds meer mensen om me heen die van me houden precies zoals ik ben.
En ik durf ook steeds meer mezelf te zijn.
Maar al die dingen waar ik toen tegenaan liep, daar loop ik nu nog steeds tegen aan.

Het enige verschil?
Ik laat me er niet meer door tegenhouden.
Ik GEBRUIK mijn “shit” juist om te creëren, om opnieuw af te stemmen en ik ga niets meer uit de weg.
Ja, soms ga ik nog dingen uit de weg.
Dan wil ik gillend de andere kant op rennen.
Vooral nu ik bekender word.
Dat heeft mijn oordelen in mezelf in de eerste instantie ZO versterkt.
En dat doet het soms nog steeds. Soms voel ik dat iedereen ziet wat ik doe.
Dat ik een open boek ben.
Ik ben me gewaar van het feit dat mensen over me denken, hun meningen hebben, HUN oordelen weer op mij projecteren, voor ZO veel keuzes die ik maak.
En dan merk ik dat ik weer in de oude valkuil stap van “verstandig” willen zijn.
Niet alles van mezelf willen laten zien.
Dingen geheim houden.
Mijn masker weer opzetten, zodat mensen niet teleurgesteld raken in wie ik ben.
Eerst voelen ze mijn potentie en mijn kracht. En dan denken ze dat ik “het” weet.
Ze projecteren hun verwachtingen op mij.
En vervolgens raken ze teleurgesteld omdat ze er achter komt dat ik gewoon net zo veel shit heb als zij.
Ze projecteren hun overtuiging: “Je kunt alleen maar iets bereiken als je alles op een rijtje hebt” op mij en komen er achter dat ik het OOK niet op een rijtje heb.
En hoppa, ze gaan door naar de volgende gouden pil.
“Dit heeft OOK weer niet gewerkt. Ja, misschien heb ik wat inzichten gekregen, maar ik ben nog net zo fucked op als gisteren.”

DUS waar ik je toe uit wil nodigen om je fuckedupheid te omarmen en te gebruiken VOOR creatie in plaats van TEGEN je.

Zoals ik mijn shit gebruik om te creëren en te groeien en nieuwe keuzes te maken en opnieuw de afstemming te vinden in plaats van het te gaan veroordelen.

Dit inzicht kwam gisteren en vandaag omdat Dean Heer, waar ik nu een event van bezoek, heerlijk zichzelf was op het podium.
Hij was ook in een groeifase. Hij kwam OOK shit tegen.
Hij was OOK dingen uit zijn realiteit aan het duwen omdat het niet meer werkte.
Met volle kracht vooruit. Niets terug houden. Om DOOR het contrast heen te breken. Om het te gebruiken VOOR creatie in plaats van het te veroordelen zoals de meeste mensen doen.
Want he:
Je MAG niet boos zijn.
Je MAG niet de hele wereld haten.
Je MAG niet een dikke vette middelvinger opsteken naar de hele wereld.
Je MAG niemand uitsluiten.
Je MAG je eigen Goddelijke gang gaan, wat de wereld daar ook van vindt.

Dat is allemaal niet correct en VOORAL niet als je “spiritueel” wilt zijn natuurlijk.
Want dan ben je niet “in balans.”
Dan ben je “er” nog niet.
Dan kun je niet het “goede voorbeeld” zijn voor mensen.
Dan hou je geen “rekening met mensen.”
Dan kun je mensen “kwetsen” en dat kan natuurlijk HELE FUCKING MAAL niet.

Stel je eens voor zeg.

Maar als er een ding is wat ik heb geleerd, dan is het dit: Je eigen afstemming is het allerbelangrijkste dat er is.
Je bent ALLEEN verantwoordelijk voor je eigen vibratie en niet voor die van anderen.
Wat niet betekent dat je niet samen de meest geweldige co-creaties neer kan zetten. Het betekent alleen dat je niet VERANTWOORDELIJK bent voor hen.

Dus, wat is de kern van dit verhaal?

Je kunt alles bereiken wat je wilt, zelfs en misschien juist door je fuckedupheid.
JUIST door alles wat je aan jezelf veroordeeld.
Dus wat is er voor nodig dat je dat gaat omarmen? En dat je los gaat laten dat je dat eerst moet gaan veranderen voordat je kunt manifesteren waar je naar verlangt?

De meeste mensen blijven in een soort zwart gat hangen waarbij ze enerzijds denken:

Als ik X verandert heb, dan kan ik Y manifesteren OF
Als ik Y gemanifesteerd heb, dan ben ik eindelijk gelukkig, in balans en is alles goed.

En wat je ook denkt, het is allebei niet waar.

Hoe vaak gebeurt het wel niet dat ik het volgende gesprek heb met klanten, of waarneem op social media of zelfs hier op het event hoor:

Ik zou zo graag X willen hebben (stel een relatie) maar Y zit me in de weg.
Vervolgens bied je ze een ander perspectief aan waardoor Y niet meer in de weg hoeft te zitten om de relatie te kunnen creëren.
En vervolgens zeggen ze: “Ja maar….” en komen ze met het volgende obstakel aan.
En dan bied je ze een ander perspectief daarop en komen ze met het volgende obstakel aan. “Ja maar…”

Dus WAT zit die mensen in de weg?
Waarom zijn ze niet bereid om de keuze te maken. Want dat kan. Dat vertel ik hier in deze blog.
Ik zal je zeggen waarom:
Mensen zijn bang voor hun eigen potentie en voor hun eigen kracht.
Ze zijn zich ZO gewaar van wat ze kunnen creëren en dat voelt zo oncomfortabel dat ze er het liefste hard voor wegrennen.
Ze gebruiken hun contrast en negatieve overtuigingen niet om te creëren, maar als reden om NIET te kunnen creëren.

En Jij? Doe jij dat ook. Nee, vast niet. Ik ben vast de enige op de wereld. Of….. ????

Dus als je een andere keuze wil maken vandaag, dan nodig ik je daar met HEEL mijn hart voor uit.
Het is namelijk FANTASTISCH hier aan de grootse kant van creatie.
Het is super gaaf en opwindend in “Fuck up land.”
EN je kan ook nog eens AL je dromen manifesteren en je hoeft helemaal nergens op te wachten.
Natuurlijk komen er 1001 vragen in je naar boven nu.
Want dat is wat dit soort blogs teweeg brengen. Het schudt je leven door elkaar, net als Dain (en een aantal andere dappere kiezers) mijn denkbeelden de afgelopen 2 dagen door elkaar heeft geschud. En ja, dan ben je fucking in de war.
Dus dan kun je nu kiezen: of je laat het ok zijn dat je je fucked up voelt, NOG meer in de war en gaat in de vraag leven hoe dit mooier uit kan pakken dan je ooit voor mogelijk kon houden.
En daar help ik je super graag mee op mijn event volgende week of in de Geld is Liefde Community.
OF je sluit de deur WEER naar groter, beter, mooier en ruimer omdat het “te moeilijk” is om je contrast en je oordelen aan te kijken en er te laten zijn.
Dat is gelukkig al een paar jaar niet meer mijn keuze. En, ook al is het niet altijd makkelijk, daar ben ik fucking dankbaar voor.
Dus ik hoop dat ik je hiermee uitnodig om ook in dat grotere perspectief te stappen.

Liefs Maartje

PS1: Ik kan in deze blog maar zo veel kwijt. Uiteraard kan ik hier boeken over vol schrijven en zijn er duizenden nueances aan te brengen op dit verhaal en hoe ik dit van dag tot dag beleef. De uitnodiging is dus om het bij de energie van deze blog te houden en die te voelen en niet daaraan voorbij te denken, behalve als dat gaat over jouw eigen leven uiteraard