Het was meer dan 10 jaar geleden dat mijn “zoektocht” begon.
Ik zat vast in een leven waar ik niet meer in wilde zitten. Ik voelde me geboeid en vastgeketend.
Ik leefde niet echt. Ik durfde niet te leven.
Ik verdoofde mijn pijn met drugs. Ik durfde niet echt “thuis” te komen bij mezelf. Ik ontkende wie ik was. Ik was zo ontevreden over mezelf en mijn leven dat ik niets van mezelf durfde te laten zien. Het was al heel lang mijn droom om te schrijven, maar het enige waar ik over kon schrijven waren persoonlijke onderwerpen en juist dat deel van mezelf durfde ik niet te laten zien.
Ik voelde me een loser. Met een hoofdletter L.
Diep van binnen wist ik dat ik “het” kon (wat dat dan ook mocht zijn) en er was af en toe wel dat kleine stemmetje die me aanmoedigde om niet op te geven. Maar er kwam niets “uit.”
Ik had mezelf iedere beperkende overtuiging aangemeten die je je maar kunt bedenken.
En ik kon er niet doorheen breken.
Maar ik had vragen. Want ik wilde zo graag luisteren naar dat ieniemienie stemmetje en de zware ‘je kan het niet en je zal nooit iets bij kunnen dragen’-stemmen overwinnen.
Ik ging dus op een reis. Een reis op weg naar antwoorden en vooral naar mezelf.
Mensen zeggen vaak dat ze op zoek gaan naar zichzelf en daar was ik geen uitzondering op.
Ik ging op zoek naar mijn persoonlijke waarheid.
Vele jaren gingen er voorbij voordat ik voorbij een soort kantelpunt kwam.
Daar tussenin zaten ook wat jaren waarin ik even wat minder vragen stelde en “gewoon” probeerde een baan vast te houden en “normaal” te doen.
Maar toen ik dat kantelpunt eenmaal bereikte zag de wereld er een stuk beter uit.
Ik begon te leren over de Wet van Aantrekkingskracht, over bewuste creatie en over echte Liefde. Liefde voor voor het leven, voor de wereld, voor anderen, voor donkere periodes en vooral voor mezelf.
Ik kan met heel mijn hart zeggen dat het een fantastische reis is die ik de afgelopen jaren heb mogen maken en ik kan ook oprecht zeggen dat ik zo veel mooie antwoorden heb mogen ontvangen.
Zo heb ik geleerd om mezelf te mogen laten zien. ECHT te mogen laten zien. Mijn hart wenst dat we steeds meer en meer met elkaar kunnen delen zodat we onszelf kunnen laten zien zoals we echt zijn. Niet zoals we willen dat mensen ons zien of zoals we denken dat we “behoren” te zijn om te bereiken wat we willen bereiken. Want dat lukt niet. Alleen als we 100% trouw zijn aan onszelf en alles wat er bij ons van binnen leeft, kunnen we worden waar we in het diepst van onze ziel naar verlangen.
Dat is ook precies de reden dat ik vandaag deze blog schrijf.
Ik heb zo veel antwoorden mogen ontvangen, maar ik heb ook nog zo veel vragen.
En dat is 100% o.k. Want zo lang ik vragen heb, mag ik blijven leren en dan mag ik leven en dan mag ik delen. En dat zijn prachtige dingen.
Ik weet nog goed dat ik ongeveer 2 jaar geleden over de Wet van Aantrekkingskracht ging schrijven. Ik had al jaren een grote fascinatie voor deze wet, maar in de wereld waarin ik verkeerde werd er nog niet openlijk over gesproken. En een deel van mij was nog steeds bang voor kritiek en afwijzing. Ik zal niet zeggen dat ik daar nu geen last meer van heb, maar niet genoeg om me er door tegen te laten houden.
Diep in mijn hart geloof ik in radicale eerlijkheid.
Ik geloof dat muren en grote obstakels ontstaan omdat we niet trouw zijn aan onszelf.
Ik heb een paar keer een hele open en eerlijke blog geschreven die ik daarna weer heb verwijdert uit angst voor kritiek, uit angst voor de mening van anderen.
Maar dat wil ik nu niet meer.
Ik kan niet wachten met delen totdat ik alle antwoorden heb (en jij ook niet!), want dan kan ik nog heel lang wachten.
Vragen zijn geweldig want ze leiden altijd tot antwoorden.
En zo veel van mijn vragen zijn beantwoord door het begrijpen van Universele wetten zoals de Wet van Aantrekkingskracht.
Maar de laatste tijd merk ik dat er een laag dieper is.
Als je mijn blogs regelmatig leest is de shift bij jou misschien ook al opgevallen.
Het is grappig want de afgelopen anderhalve pagina heb ik opgeschreven zonder nadenken, maar nu vallen mijn vingers stil.
Ik wil je namelijk zeggen dat de laatste tijd mijn antwoorden vooral komen vanuit God.
Maar ik ben niet opgegroeid met het geloof en ik heb zo vaak te horen gekregen dat God niet bestaat. Hoe kan ik er dan wel in geloven?
Maar het is zo, het is de waarheid.
Er liggen antwoorden in het geloof, voor mij in ieder geval.
Ik begon me steeds meer te beseffen dat ik geloof afwees omdat ik niet kon begrijpen of geloven dat er ergens een oppermachtige heerser is die regeert over mijn leven en de wereld.
Maar ik heb mogen leren dat dat ook niet het geval is.
Dat heeft niets te maken met de energie die God is.
Ik weet dat er al heel veel mensen zijn die dit weten en die dit zelf hebben mogen ontdekken, maar ik begin er zelf net pas achter te komen.
God is geen oppermachtig wezen maar een staat van ZIJN.
God is energie, net als alles in ons fysieke leven energie is.
Toen ik eenmaal over de drempel was wat betreft het “God-gebeuren,” was daar nog het hele gebeuren met de Bijbel. Want hoe paste dat in het plaatje?
Totdat ik in een prachtig boek van een hele wijze man las dat hij de Bijbel zag als een symbolisch boek. Dat je de verhalen niet letterlijk hoefde te nemen maar dat je de gebeurtenis en de energie van de verhalen kunt interpreteren.
En dat klonk heel logisch voor me.
Want ALLES is energie.
Woorden zijn ook energie.
Alles vibreert op een bepaalde frequentie. Jij en ik vibreren op een bepaalde frequentie en woorden ook.
Ik schrijf deze blog nu maar alles wat ik doe is energie interpreteren en omzetten in woorden die matchen met de frequentie waar ik mee resoneer.
Je neemt de dingen waar in je leven, waar je een energetische match mee bent.
Onze realiteit is op zo veel manieren te interpreteren. Wat is “echt” en wat niet?
Ik heb zo veel theorieën gelezen over hoe we onze realiteit creëren. Ik heb gelezen over het shiften van realiteit naar realiteit, over parallelle werelden, over bewuste creatie en nog veel meer.
Maar waar het eigenlijk op neer komt is dat er ontelbaar veel manieren zijn om naar de dingen te kijken en dus ook om antwoorden te vinden.
En ik merk de laatste tijd dat ik mijn antwoorden vooral haal uit God.
Er zijn zo ontzettend veel manieren om het woord God een andere naam te geven: Universum, de Bron, het leven of je hogere Zelf. Maar ik blijf toch iedere keer weer uitkomen bij het woord God. Zoals ik net ook al schreef: alles is energie en alles vibreert op een bepaalde frequentie en die al die andere woorden vibreren gewoon niet op het niveau waarop het woord God vibreert.
Ik zal dus voorbij de oordelen moeten komen die ik zelf nog heb over het woord God.
Want hoe ik het ook went of keer: het wil me niet loslaten.
Want de vragen die ik dit keer stel, leiden me rechtstreeks naar God.
En als ik eerlijk ben is dat precies wat ik op dit moment nodig heb.
Ik ben toe aan Liefde, aan vrede, aan vergeving, aan begrip en aan openheid.
Ik ben toe aan een wereld waarin heel veel wederzijds begrip is.
Ik ben toe aan een wereld waarin je een goudeerlijke blog kan schrijven waarin je veel van jezelf legt en waar je je goed over kan voelen.
Niemand hoeft mijn blogs te lezen. Niemand hoeft ook maar een ding te lezen wat hij of zij niet wil lezen. Maar klik het dan gewoon weg of schrijf je uit voor een e-mail lijst.
Laten we een omgeving creëren waarin mensen zich veilig voelen om weer echt iets van zichzelf te durven laten zien.
Moedig mensen aan om hun eigenheid, ook al is het niet jouw pad of jouw manier.
Laten we kijken naar wat echt belangrijk is. Hoe willen we dat onze wereld er uit komt te zien?
Wil je leven in een wereld waarin je je veilig voelt, waarin je geliefd wordt en waarin je gelukkig bent? Geef dan eerst zelf liefde, biedt eerst zelf veiligheid en geluk.
Vindt vrede in je hart en vergeef mensen. Vergeef iedereen die je ooit pijn heeft gedaan en vergeef vooral jezelf!
Want dat is wat Goddelijke energie is: liefde en vergeving. Dat voel ik zo sterk.
Ik weet nog niet waar deze reis me de komende tijd heen gaat brengen. Ik blijf gewoon doen wat ik nu al ruim 2 jaar doe: schrijven.
Ik blijf ontdekken en delen en mezelf met het leven, met anderen, met mezelf en met God verbinden.
Ik blijf met samen met iedereen EN met God (de allergrootste creërende kracht) werken aan het realiseren van mijn verlangens en die van iedereen om me heen.
Ik heb zo veel vertrouwen in het leven en de richting die we op gaan. Ik weet dat veel mensen kritisch zijn of ontevreden, maar ik VOEL gewoon dat we de goede kant op gaan.
Iedereen heeft zijn eigen les en soms is het juist belangrijk om te voelen en te ervaren wat je niet wil om weer de kant op te kunnen gaan waar je WEL heen wil.
“What God intended for you, goes far beyond anything you can imagine.” — Oprah Winfrey
Een lange en persoonlijke blog en ik hoop met heel mijn hart dat hij jou inspireert in jouw eigen reis, waar deze je ook heen leidt.