Op het moment dat ik dit schrijf ben ik in Florida. Het is vandaag onze 5e dag. En nu pas begin ik een beetje tot rust te komen.
Vandaag voelde ik voor het eerst die heerlijke vakantieflow waarin je opgaat in het moment en niets anders meer belangrijk is dan gewoon te genieten van het leven en van je gezin.
Je hoofd komt tot rust en je leeft met je zintuigen in plaats van alleen met die radartjes die van boven vaak te keer gaan.
Wow, wat een geweldig gevoel.
Ik heb nu geluk. Ik kan nu nog bijna 3 weken genieten van deze heerlijke vakantiestemming.
Maar wie herkent dit niet: vakantie kan zo ver af staan van het dagelijks leven.
En terugkomen in die alledaagse realiteit kan een schok zijn.
Op vakantie was alles zo heerlijk, zo Goddelijk geweldig. Je was zo ontspannen en je wilde alleen maar genieten en beleven.
En nu ben je weer terug in de stressvolle realiteit van alledag. Je werk heeft zich opgestapeld, iedereen trekt weer aan je en het lijkt net of je nooit bent weggeweest.
Snel maar weer een vakantie boeken, denk je vervolgens.

Mijn leven gaat nooit meer zo zijn.
Gelukkig.
Ik heb het afgelopen halfjaar een maf leven geleid. Overdag was ik druk met mijn baan in loondienst, vervolgens druk met mijn gezin en als Amy op bed lag en in de weekenden, druk met mijn eigen bedrijf.
Steeds vaker begon ik te merken dat ik heel veel energie kreeg als ik aan het schrijven was en mijn focus kon richten op mijn bedrijf. Een geweldige energie die ik niet meer zo voelde als ik aan het werk was voor mijn baas.
Het werd steeds moeilijker om het allemaal te combineren. Om te kunnen schrijven en mezelf creatief te kunnen uiten is het belangrijk dat ik ontspannen ben. Maar die ontspanning is ver te zoeken na 32 uur werken en de zorg voor een gezin.
Zo blijkt nu ook maar weer: het kost me ruim 5 dagen om de spanning uit mijn lijf te laten glijden.
Ik heb in december al gevraagd op mijn werk om 24 uur te kunnen werken, maar helaas bleek dit niet mogelijk op korte termijn.
Steeds vaker droomde ik over hoe het zou zijn als ik me helemaal kon richten op mijn passie. Hoe meer ik er aan dacht, hoe intenser het verlangen werd naar vrijheid en ongeremde creativiteit.
Maar ik besefte dat ik mijn bedrijf nooit zou kunnen opbouwen terwijl ik 32 uur per week op een plek door zou brengen die me geld bracht, maar niet de vervulling waar ik naar verlangde.
Dus heb ik een drastisch besluit genomen: Ik ga stoppen met mijn baan in loondienst.
Ik ga mezelf in het diepe storten en me vanaf 1 juli helemaal richten op het verder uitbouwen van mijn bedrijf.
Ik heb zo veel prachtige plannen die as we speak uit worden gevoerd en tot leven worden gewekt.
Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe veel energie het me gaf om die beslissing te nemen. Ik wilde al weken ontslag nemen, maar ik was bang. Bang dat ik het niet zou redden, bang dat ik zou falen en bang om geen geld te hebben.
Maar ik vroeg om leiding aan de hogere machten en ik begon me iedere dag zekerder te voelen van het besluit om de sprong te wagen en alles wat ik heb te geven aan mijn bedrijf.

Ik heb zo ontzettend veel redenen om deze keuze te maken.
Ik wil die redenen graag met jullie delen. Ik weet dat er mensen zijn die met hetzelfde dilemma worstelen. Ik heb er zelf veel aan gehad om verhalen te lezen van anderen die dezelfde keuze hebben gemaakt.
Ik heb uren en uren gegoogled, tientallen ervaringsverhalen gelezen en met veel mensen persoonlijk gesproken die dezelfde sprong hebben gewaagd.
En ik kan je vertellen: ik heb van niemand gehoord of gelezen dat hij of zij er spijt van had.
Ja, sommige mensen hebben met vallen en opstaan geleerd hoe ze hun business vorm moesten geven, maar dat is niet erg. Dat heet leren. That’s all in the game.

Maar hier dan mijn lijst van alle redenen om deze prachtige keuze te maken:

1. Ik heb compleet vertrouwen leren ontwikkelen in de kracht van het Universum.
Ik heb mogen leren en mogen zien dat het Universum je alles, maar dan ook alles geeft wat je nodig hebt als je de kracht hebt om je hart te volgen. Ik volg de roep van mijn ziel. Bij iedere stap vraag ik mezelf af wat de juiste stap is en bij iedere stap volg ik mijn gevoel.
Ik volg letterlijk de signalen. Als iets meant to be is, dan gaat het moeiteloos.
Minder werken en mijn bedrijf opzetten in combinatie met mijn baan in loondienst ging niet moeiteloos. Bij iedere stap ondervond ik weerstanden.
Maar ontslag nemen ging moeiteloos. Vanaf het moment dat ik achter mijn beslissing stond, stond iedereen achter mijn beslissing. Ik kreeg van iedereen positieve feedback. Ik kreeg zelfs het idee dat heel veel mensen het zouden willen, maar nog niet voorbij de “ik durf het niet” fase komen.

2. Ik kan alles van mezelf laten zien.
Ik kan nu eindelijk alles van mezelf laten zien. Er is niemand meer van mijn oude werk die over mijn schouders meekijkt. Ik kan 100% gaan delen wie ik ben, wat ik voel en waar ik voor sta.
Ik hoef me niet meer in te houden. Alleen dat is al goud waard.
Denk jij stiekem wel eens na over hoe je leven er uit kan zien als alle remmen los zijn? Ik ga echt proberen dit te ervaren in mijn leven. Het lijkt me een prachtig geschenk om voluit te leven.

3. Ik kan meer vrijheid en flow creëren dan ooit te voren.
Ik was in mijn werk al in staat om meer vrijheid te creëren dan gemiddeld, maar iedere cel in mijn lichaam verlangt er naar om precies datgene te doen wat ik wil doen, wanneer ik het wil doen.
Ik wil meerijden op de flow van het leven om in dat proces mijn leven en mijn bedrijf te creëren precies zoals dat bij mij past. Ik wil dat mijn werk voor 100% een verlengstuk is van alles wat ik ben en waar ik voor sta.
En wat me tranen in mijn ogen van geluk bracht is de gedachte dat ik vrij kan nemen om bij Amy op school voor te kunnen lezen als ik dat zou willen.
Misschien een uber-simpel voorbeeld, maar de gedachte om er altijd voor haar te kunnen zijn zonder concessies te doen was een moment van oprecht geluk.

4. Ik wil alle ruimte creëren om de stap te nemen van visie naar manifestatie.
Het beeld dat ik heb van mijn bedrijf kan ik ontzettend helder zien en voelen. Iedere dag krijgt mijn visie meer focus en duidelijkheid. Maar ik kan die visie niet fysiek manifesteren als ik er niet de ruimte voor maak.
En dat is precies wat ik nu doe. Ik geef het Universum alle ruimte om me te steunen het leven te gaan leven waarin ik de meeste toegevoegde waarde heb voor de mensen om me heen. Ik stap nu in een nieuw leven dat beter bij me past en ik geef iemand anders de kans om mijn oude baan te gaan vervullen. Iemand die het enthousiasme en de passie heeft die ik jaren geleden ook had toen ik er mee begon.
Kortom: ik wil ruimte creëren voor groei. Ik wil groeien op alle gebieden van mijn leven en het ondernemerschap gaat me deze kansen geven.
Het voelt te gek om in het diepe te springen en me over te geven aan alles wat het leven van me vraagt.
Ja, natuurlijk ben ik nog bang. Maar het vertrouwen is groter dan de angst en dat is het enige dat ik aan het einde van de dag hoef te weten.
Er is een diep innerlijk weten aanwezig in mij die tegen me zegt dat dit de enige juiste stap is. Dit is wat me gelukkig gaat maken en ik weet zo zeker dat ik dit geluk met heel veel mensen mag gaan delen.

Ik geloof dat dit de langste blog is geworden die ik tot nu toe heb geschreven. Haha.
En hij gaat ook nog eens helemaal over mezelf.
Maar ik vind het tof om jullie te leren kennen en ik vind het ook leuk om met jullie te delen wie ik ben en waar ik voor sta.

Laat gerust een berichtje achter op mijn site! Ik ben zo benieuwd naar jullie ervaringen met dit onderwerp! Heb je vragen over dit onderwerp of een inspirerend verhaal om met iedereen te delen? Voel je vrij om een reactie achter te laten!

Ik ga nu weer verder met genieten van mijn vakantie. Ik lag een paar dagen heel vroeg in bed, maar ik heb nu gelukkig weer energie voor 10.
Hoe gaaf zou het zijn om dat vakantie-gevoel straks over te kunnen dragen in mijn dagelijks leven. Creëren vanuit een staat van totale overgave, ontspanning en flow. Dat lijkt me geweldig en dat is iets wat ik de komende maanden ga manifesteren in mijn leven.

Veel liefs uit Florida!