Mijn kind is een superheld. Die van jou ook toch?
Onze kinderen zijn geboren met een aantal bovenmenselijke superkrachten. Zij hebben krachten die jij en ik niet meer kennen. Ooit waren wij ook superhelden in de maak. Maar toen gebeurde er iets bijzonders waardoor we het geloof in onze superkrachten kwijtraakten.
Toen werden we volwassen en gingen we geloven dat we ons op een bepaalde manier moesten gedragen om mens te kunnen zijn, om geaccepteerd te worden en om ‘normaal’ te zijn. Niet omdat we zo willen zijn, maar omdat het zo hoort.
En met het verdwijnen van het geloof in onze krachten verdwenen ook onze krachten zelf.
Zelfs de herinnering aan de superkrachten verdwenen langzaam. En waar ooit de krachten zaten, zit nu een gat. En die leegte wordt gevoeld. Die leegte wordt ervaren als een gemis. Dus blijven we zoeken naar manieren om dat gat te vullen, om ons weer heel te voelen.
We proberen deze leegte te vullen met materiële zaken, met eten, drank en drugs. Maar de leegte blijft en er is maar een manier om de leegte te vullen: we moeten onze superkrachten terug vinden.
En dus ben ik in de leer bij mijn kleine meisje want zij heeft haar superkrachten nog. Zij kan me leren hoe ik weer in contact kan komen met mijn verloren superkrachten. De superkrachten die me het gevoel gaan geven dat ik sterk ben, dat ik de hele wereld aankan en boven mezelf uit kan stijgen.

Ik laat me leiden door haar voorbeeld. Ik observeer, bestudeer en ontvang haar giften in Liefde. En bovenal probeer ik haar te laten zien wie ze is, zodat zij haar superkrachten houdt. Zodat ze nooit helemaal volwassen wordt en haar eigenheid blijft bestaan als inspiratiebron voor anderen en voor zichzelf.
Mijn meisje, mijn superheld, mijn bron van Liefde en haar superkrachten:
De kracht om zichzelf te zijn.
De kracht om haar dromen na te jagen, te vragen om wat ze wil en er op te vertrouwen dat het ook gaat komen.
De kracht om de onbegrensde mogelijkheden van het leven te zien.
De kracht om onvoorwaardelijke Liefde te geven en te kunnen accepteren.
De kracht om in een paar seconden haar humeur te kunnen veranderen.
De kracht om compleet een en op haar gemak te kunnen zijn met haar lichaam.
De kracht om intens van eten te kunnen genieten zonder er bij na te denken.
De kracht om te doen wat ze wil, wanneer ze het wil zonder dat ze zich afvraagt ‘wat zullen de mensen wel niet van me denken?’
De kracht om helemaal op te gaan in een spel zonder zich druk te maken dat ze nog dit of dat moet doen.
De kracht om iedereen als gelijk te zien.
De kracht om te genieten van het leven.
De kracht om in het moment te leven.

Welke krachten heeft jouw kind? Of zie jij terug in kinderen? Welke krachten zouden we veel meer moeten koesteren en in ons leven moeten integreren?

Image courtesy of David Castillo Dominici / FreeDigitalPhotos.net